خورشید که طریقه نگاهش را عوض کرد، نغمه طبیعت دگرگون شد. کوه، روانداز سپیدش را از تن درآورد و آن را زلال و روان به چشمه سارها و جویبارها تقدیم کرد.

زمین عریان، مخمل سبزه و بنفشه به تن کرد و درخت، برگ و شکوفه پوشید. و گنجشک ها و بلبلان، سرزنده تر آواز سر دادند.  و بهار، با برکات و نعمات متفاوت، بر عالمیان هدیه شد. و این همه زیبایی و تحول مثبت و حیات بخش، مدیون آفتابی است عالم تاب که اینک عمودتر و مهربان تر می تابد.

ما نیز از طبیعت بیاموزیم. بر نحوه نگرش مان دقیق شویم و بدانیم ما هم می توانیم منشأ تحولات عظیم و مثبت باشیم. و باور کنیم باید همچون خورشید، عاشق هدف مان باشیم و تمام وجودمان در عشق ذوب شود تا اشعه امید و گرمای تلاشمان، مداوم و موثر بتابد. آزاده صادقی